Enige tijd geleden besloot ik vol energie om deze blog te starten, zodat ik mijn mening met anderen kon delen. We vaker over onderwerpen konden discussiëren die discussie verdienen. En dat lukte. Van artikelen over minder vlees eten en het tegengaan van fast fashion tot het indammen van het kapitalisme. Meerdere malen ontving ik mooie reacties en soms ook zeer kritische berichten. En dat is precies goed. Zonder tegengas geen discussie. Zonder discussie geen beweging. Zonder beweging staan we stil. En als we stil staan dan blijft verandering uit. Zo dacht ik. Maar als ik deze manier van denken nog een aantal keren overdenk, wringt er iets. Dan voelt dat ergens heel tegenstrijdig. Stilstaan is niet goed, dat levert niks op. Wie nooit hoger dan een zes haalt, leert minder dan diegene die van een zes een acht weet te maken. Wie niet voor een salarisverhoging gaat, een hogere winst of een betere functie, is niet succesvol. En wie al 10 jaar in dezelfde auto rijdt of in dezelfde winterjas loopt is zo niet bij de tijd. Toch? Het is een gedachtegang die er bijna is ingeprent bij eenieder van ons. Presteren, stappen zetten, verandering, vernieuwing. Van jongs af aan leren we om het beste uit onszelf te halen, moeten we goede cijfers halen op school, tijdens je studie en jezelf van je allerbeste kant laten zien wanneer je een eerste baan hebt gescoord. Onze motor draait op vooruitgang. Vandaag moet beter zijn dan gisteren en morgen beter dan vandaag. Maar waarom? Wat levert ons vandaag de dag die drive naar alsmaar beter en meer nog op? We kampen met collectieve problemen als klimaatverandering, armoede en oorlog. Maar ook een huizenmarkt die onmogelijk is, depressies en wachttijden bij psychologen die nog nooit zo lang zijn geweest. Hoe zijn we op dat punt gekomen? Het enige antwoord dat ik kan geven is een te groot streven naar meer , hebzucht, nooit genoegen nemen met dat wat we hebben en dat wat er om ons heen allemaal al is. We verzuipen in de waanzin van de wereld. De overvloed aan mogelijkheden en spullen. Onze drang naar meer regeert, met de alsmaar draaiende ratrace tot gevolg. We leven in een wereld die inmiddels niet meer zonder deze beweging lijkt te kunnen. Of is het tij te keren? Laten we op zijn minst een poging wagen. Om te beginnen vandaag op Black Friday. Niet langer verlangen naar beter, sneller en groter, maar de uitdaging aangaan om dat te waarderen wat je hebt en er al is. Niet nog meer kleding, nog meer prullaria voor in huis, nog vaker op vakantie en vooral niet nog meer geld verdienen als je al prima inkomsten hebt. Met iets meer individuele stilstand, zouden we denk ik heel veel problemen kunnen bewegen in de juiste richting. In plaats van geloven dat beweging en vooruitgang altijd goed is, moeten we wellicht is wat vaker zeggen dat stilstaan op heel veel vlakken beter is.